Þá kom veturinn

Veturinn kom á sunnudag. Eins greinilega eins og haustið kom, þá þrammaði veturinn inn í borgina og settist að. Það var skítkalt og þetta var sú tegund að kulda sem nístir alveg inn að beini. Einmitt þennan dag völdum við Jón til að fara í labbitúr í Hagapark til að ná haustlitunum áður en þeir hverfa. Við héldum af stað með lestinni niður á Odenplan og gengum þaðan upp eftir. Garðurinn er alveg dásamlegur eins og er og sumstaðar veður maður gulnuð lauf upp á kálfa. Krakkarnir í garðinum léku sér í laufinu eins og það væri snjór og hlupu um og köstuðu laufhrúgum á hvort annað. Greinilega mikið stuð. Ég og Jón létum það þó vera og ákváðum að skella okkur í Fiðrildahúsið þegar kuldaboli var byrjaður að bíta full fast. Það var bara nokkuð skemmtilegt, sum fiðrildin voru með hátt í 20 cm vænghaf. Og þarna flugu þau í kringum hausin á okkur... og hversu týpískt var að myndavélin skildi fyllast af móðu og vera ónothæf akkúrat á svona augnabliki. En þá höfum við bara afsökun til að fara aftur.
Á leiðinni heim var síðan komið við í Solna Centrum og keypt vöfflujárn. Afgangurinn af deginum fór síðan í vöffluát og svo skriðum við upp í sófa, flækt saman með teppi ofan á okkur og ætluðum að vera dugleg að læra og hlýja okkur í leiðinni (það var nefnilega hrollur í manni langt fram eftir degi). ... Við rönkuðum næst við okkur um kvöldmatarleytið.