Jag vill leva la dolce vita!

Mikið er áhugavert að gera allt annað, þegar maður á að vera læra undir próf. Ég get svo svarið það að áðan fannst mér algjörlega nauðsynlegt að snyrta til kertin mín. Ég gat bara ekki látið þetta sitja lengur á hakanum. Ég er þó allaveganna ekki eins slæm eins og hann Guðmundur sem á að hafa þrifið hjá sér klóstið... það gekk bara ekki lengur að hafa það í þessu ásigkomulagi.

Veturinn ætlar að láta eitthvað bíða eftir sér. Mig er byrjað að dauðlanga í snjó og snjókomu... sniff, sniff. Ekki nóg með að fjölskyldan öll sé heima á fróni, heldur fá þau veðrið sem manni langar í líka. Mér finnst það eigi að vera regla að ef maður býr erlendis og hefur ekki fjölskylduna sína, þá á maður alltaf að fá það veður sem manni langar í.

Vistfræðingurinn og náttúruverndarsinninn á heimilinu fékk að vita einkunnina sína, það var staðist með glæsibrag... heilir fjórir skiluðu sér alla leiðina heim.

Eftir prófið á föstudaginn er okkur hjónaleysunum boðið í partí þar sem er skylda að klæðast rauðu eða bleiku. Það verður vægast sagt fróðlegt. Spurning um að hella vel í manninn, klæða hann upp í bleikt og mæta svo í partíið syngjandi "jag vill leva la dolce vita woohoo!"