Alvöru áskorun og grimmhjúkkameðattitjúd

Jæja, nú er þetta opinberlega orðið fíkn hjá mér. Ég tók íbúðaleitina upp á næsta level í dag. Ég er búin að útbúa excel-skjal þar sem að ég er búin að skrá allar íbúðirnar, hversu margir eru að bíða eftir þeim, hvar við erum í röðinni og svo reikna ég út líkurnar á því að við fáum íbúðirnar. Til að toppa allt og auka á spennuna þá get ég skipt út íbúðum á umsóknarlistanum okkar fram á hádegi á morgun. Þannig að ég fylgst reglulega með stöðunni á íbúðunum og veðja á þær sem eru meiri líkur á að við fáum. Það geta allir unnið í lottó eða í 1X2, það að reyna fá íbúð með bara 114 daga þegar aðrir eru með um 1000 er sko alvöru áskorun!

Annars er Nonninn minn orðin alveg seríúslí veikur. Í morgun skaust ég við heima og gaf honum tvo nýja PS2 leiki, og vitið menn, hann rétt leit á mig og umlaði takk. Hann brosti ekki eða neitt, ég varð alveg verulega áhyggjufull. Þannig hagar Nonninn minn sér ekki í kringum PS2, eins og ég sagði í gær þá hættir hann ekki að spila fyrr en hann missir meðvitund. Þannig að ég ákvað að vinna heima í dag og hafa auga með greyinu, reyna pína hann til að drekka vatn og svona. Ég fílaði mig eins og algjöran harðstjóra,"Jón! drekktu vatn!"," reyndu að borða!", "drekktu vatn!", " taktu verkjalyf!". Ég uppgötvaði líka að það er mjög góð ástæða fyrir því að Jón verður veikur svona sjaldan og það er hjúkkan Elísabet. Ég get ekki sagt að ég hafi slegið neitt voðalega í gegn. Enda var ég miklu meira svona grimmhjúkkameðattitjúdogþúskaltskobarahlýða-méreðahafaverraaf heldur en svona æjierþérilltelskumússímússímússí-hjúkka. Ekki skil ég hvernig Halla sys fer að, enda hef ég hana grunaða um að vera svona grimmhjúkkameðattitjúd. Svo hringdi ég í heilsugæslustöðina hérna á Seltjarnarnesi og þær sögðu okkur að koma bara strax. Eftir að hafa þekkt þjónustuna á Sólvangi í Hafnarfirði þá fékk ég bara móral. Ég meina "Vá, koma strax? En hann er ekki einu sinni hættur að anda?" En til að gera langa sögu stutta, þá er Nonninn kominn á pensillín og fer vonandi að batna.